คลิปเต็ม! บีบหัวใจ #บอยปกรณ์ #หน่องธนา #ภัทร์ #วันใหม่ กล่าวอาลัย #แม่งามทิพย์ ครั้งสุดท้ายทั้งน้ำตา

อุ๊ยแต่ที่ทุกคนรู้จักคือแม่ทิพย์คุณแม่ มี ด้วยชื่อโมโม่ คุณแม่เกิดเมื่อวันที่ 27 สิงหาคม พุทธศักราช 2499 ที่อำเภอวิเศษชัยชันจังหวัดอ่างทอง คุณพ่อชื่อนายปักชิวแซ่ฉัวส่วนคุณแม่ชื่อ นางจุนเซียงแซ่จัง เป็นบุตรคนที่ 4 จับทั้งหมด 5 คนสมรสกับ ปะป๊าเลอพงษ์มหมณีขจรมีบุตรธิดาด้วยกัน 4 คนนายปกรฉัตรบริรักษ์นายทราฉัตรักษ์นายพั ฉัตบริรักษ์และหนูลูกสาวของคุณแม่เด็ก หญิงวันใหม่ฉับริรักษ์ คุณแม่จบการศึกษาระดับมัธยมที่โรงเรียน ตันติวิทยาคมจังหวัดอ่างทองและโรงเรียน สมทวินราชดำริจบการศึกษาระดับปริญญาตรี คณะเศรษฐศาสตร์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์

เราค่อยๆ ต่อไป ครับพอดีเมื่อกี้วันใหม่จริงๆแล้วมี เรื่องที่อยากจะพูดนะครับแต่ว่าน้องบอก ว่า ไม่ค่อยไหวเท่าไหร่นะครับ ผมก็ไม่รู้ว่าจะไหวหรือเปล่า ก่อนอื่นต้องขอบคุณทุกคนนะครับขอบคุณแทน คุณแม่ที่มาร่วมส่งแม่กันเยอะมากๆเลย ชีวิตของผม ผมมีความสำเร็จอยู่หลายเรื่อง โดยที่ ผมทำมันลงมือทำ แต่ว่ามี เรื่องที่ ผมภาคภูมิใจมากที่สุดในชีวิต โดยที่ผมไม่ต้องทำอะไรเลย คือได้เกิดเป็นลูกของแม่ แล้วผมก็ คิดว่าแม่ก็คงภูมิใจที่ ได้เห็นลูกๆทั้ง 4 คน เติบโตขึ้นมาอย่างดี ส่วนลูกสาวของคุณแม่คนนี้น้องวันใหม่ คนที่แม่รักแล้วก็เป็นห่วงมากที่ 

พวกเรา 3 คนอยากบอกแม่ว่า แม่ไม่ต้องห่วงเลยนะ พี่ชายทั้ง 3 คนของเาดูแลอย่างดีแน่นอน คอยมองแต่ข้างบนนะแม่ รักแม่นะ รักมาก ขอบคุณครับ ผมก็ ของผมอาจจะยาวสักหน่อยนะครับเพราะว่าอาจ จะมีหลายๆเรื่องที่หลายๆคนไม่ทราบนะครับ ก็อยากจะเอามาแชร์ให้ทุกคนทราบในวันนี้นะ ครับจริงๆนอกจากขอบคุณแขกทุกคนแล้วนะครับ จริงๆต้องขอบคุณคุณหมอแล้วก็พยาบาลที่โรง พยาบาลรามาธิบดีด้วยนะครับที่ดูแลคุณแม่ มาอย่างดีตลอด 6 ปีนี้นะครับ ครับผมก็ตั้งแต่เด็กเนี่ยผมเคยได้ยินคน พูดมาตลอดว่าคนเราอ่ะอยู่ให้คนรักจากไป ให้คนคิดถึง ซึ่งแม่ เป็นตัวอย่างที่ชัดเจนของประโยคนี้จริงๆ

แม่เป็นคนที่ใจดีมากๆนะครับแม่ชอบช่วย เหลือคนไม่ว่าใครเดือดร้อนมาหาแม่แม่ยิน ดีช่วยเสมอ แม่ยอมเฉียสละแล้วก็ยอมระบาดได้แทนเลยจน ตอนเด็กๆผมเคยสงสัยแล้วก็คุยกับแม่ครับ ว่าทำไมแม่ชอบช่วยเหลือคนอื่นแล้วก็ให้ โอกาสคนอื่นมากมายขนาดนี้ซึ่งก็ไม่ได้มี คำตอบอะไรนะครับจนวันนี้ผมได้คำตอบะว่า โอกาสแล้วก็ความช่วยเหลือพวกนั้นกลับกลาย มาเป็นความรักที่ทุกคนมีให้กับแม่ของผมใน วันนี้ แม่ที่ผมเห็นว่าเป็นคุณแม่ธรรมดาๆดาคุณ นึงอยู่ที่บ้าน มีคนรักมากมายรวมถึงทั้งในโซเชียลด้วยนะ ครับที่มีคนกล่าวถึงคุณแม่แล้วก็เป็น กำลังใจให้พวกผมพวกผมรู้สึกขอบคุณมากๆ สำหรับกำลังใจเหล่านั้นนะครับ

หลายๆคนก็เป็นห่วงคุณแม่นะครับเรื่อง อาการป่วยซึ่งจริงๆคุณแม่เนี่ยเค้าเป็นคน ที่ขี้เกรงใจคนมากๆนะครับเขาไม่อยากให้ ทุกคนเป็นห่วงแล้วก็ต้องลำบากมาเยี่ยม เค้าแม้กระทั่งจริงๆกับพวกผมเองแม่ไม่เคย แสดงความอ่อนแอให้เห็นเลยเพราะว่าแม่จะ สอนตลอดว่า ให้เข้มแข็ง ไม่ว่าจะเจอกับอะไรเดี๋ยวมันจะผ่านไป ซึ่งแม่เป็นคนแบบนั้นจริงๆ ผมกับแม่เคยคุยกันนะครับตอนเมื่อนานและ ช่วงที่คนเริ่มรู้จักแม่ใหม่ๆก็จะมีคำถาม ที่มาที่แม่บ่อยมากว่าแม่เลี้ยงลูกยังไง ให้ลูกแบบเติบโตมาอย่างดี ซึ่งเรา 2 คนก็จะคุยกันว่ามันจริงๆมันไม่ ได้มีความพิเศษอะไรบ้านผมก็เป็นเหมือน

ครอบครัวธรรมดาครอบครัวนึงที่เติบโตมาแบบ คนทั่วๆไป แต่ถ้ากลับมาถามคำถามนั้นในวันนี้ผมจะตอบ เลยว่าเพราะว่าพวกผมมีแม่เป็นตัวอย่างที่ ในทุกๆแนวทาง เวลามีคนมาชื่นชมว่าแม่เก่งนะเลี้ยงลูก 3 คน แม่เลี้ยงลูกยังไงเดินเข้ามาบอกผมว่า เนี่ยมีแม่เป็นต้นแบบในการเลี้ยงลูก ผมภูมิใจมาก ที่ได้เกิดเป็นลูกแม่แล้วก็ดีใจมากๆที่ อย่างน้อยครอบครัวเราก็ได้เป็นตัวอย่าง ให้กับครอบครัวอื่น นะครับ สำหรับพวกผมเนี่ยแม่ห่วงมากๆ แม้กระทั่งในช่วงสุดท้ายของชีวิตเค้าเขา ก็ยังทำงานหนักซึ่งผมก็จะบอกเขาตลอดว่า แม่ไม่มีอะไรต้องทำแล้วพวกผมดูแลตัวเอง

ได้เขากลัวว่าวันนึงที่เขาจากไปแล้วพวกผม จะลำบาก เขาก็เลยพยายามจะสร้างอย่างไว้ให้นะครับ แต่สิ่งนึงที่ แม่สร้างไว้ให้แล้วก็ดีที่สุดก็คือการที่ ผมได้มีพี่น้องที่ดี แม่สอนให้เรารักกันสามัคคีกันตลอด ดังนั้นแม่ไม่ต้องห่วงเลยว่าพวกผมจะไม่ หวันทิ้งกันแน่นอนนะครับ สุดท้ายนี้ก็ ผมก็คงจะเหงาแล้วก็คิดถึงแม่มากๆเพราะว่า หลายๆเรื่องราวก็อาจจะไม่มีใครมาคอยรับ ฟังของผมแล้ว ไม่มีใครที่จะเข้าใจผมได้เท่าแม่ที่สุด แล้วแล้วก็การเดินทางของแม่ในโลกใบเนี้ย มันสิ้นสุดตรงนี้ผมก็ขอให้การเดินทาง ครั้งใหม่ของแม่มีแต่ความสุขพบเจอแต่แสง

สว่างแล้วก็ให้แม่ได้ไปเจอกับป๊าตามที่ แม่เคยได้บอกไว้ แล้วก็เชื่อมากมากเลยว่าไม่ว่าแม่จะมอง พวกผมทั้ง 4 คนมาจากที่ไหนก็ตามแม่จะต้อง ภูมิใจแม่จะอยู่ในใจคัดตลอดไป กลับบ้านแล้วแม่ จะลุย ครับ อยากจะขอบคุณคุณแม่ค่ะ ก็ขอบคุณคุณแม่นะคะที่ทำให้ชีวิตหนูดี ขึ้นที่พาหนูมาอยู่ในบ้านดี รักแม่นะคะ แม่เป็นคนที่เก่งที่สุดของหนูเลยแม่เป็น ตัวอย่างที่ดีมากๆหนูขอบคุณคุณแม่มากๆที่ ทำให้หนูมีวันนี้ได้ แม่สอนทุกอย่าง ให้หนูรู้จักดูแลตัวเอง ตอนนี้แม่ไม่อยู่แล้วหนูจะทำให้แม่เห็นนะ คะแม่คอยดูหนูอยู่บนฟ้าได้เลยหนูจะทำให้ แม่เห็น ว่าหนูจะเป็นคนเก่งเหมือนคุณแม่

คุณแม่มาหาหนูบ่อยๆนะ หนูรักแม่ที่สุดนะค่ะ หนูขอโทษคุณแม่นะถ้าหนูเออ หนูจะไม่ทำให้แม่ผิดหวังนะ รักแม่ที่สุดนะคะ ขอบคุณ สำหรับผมแล้วนะครับ ขอโทษครับ สำหรับผมแล้วเนี่ย ไม่ต้องบอกก็คงรู้ว่า แม่คือทุกอย่าง ในชีวิตของบอยเลย  แม่คือนักสู้ ตั้งแต่ที่คุณโตมา สู้ไอ้ผมเห็นมาตลอด ภาพจำที่ผมเห็นก็คือ แม่ออกจากบ้านตอนเช้า กลับมาตอนดึกๆ จุกข้างนิดนกลับมาแม่ไม่เคยแสดงอาการ เหนื่อยอะไรผมคอมมเลย จนผมไม่เคยรู้ด้วยซ้ำว่าแม่ออกไปทำอะไร แม่เหนื่อยแค่ไหน จนวันนึงผมได้มาช่วยงานแม่ ผมถึงได้รู้ว่าสิ่งที่แม่ทำอยู่ทุกๆวัน มันโคตรเหนื่อย

แต่แม่ผู้หญิงตัวเล็กๆคนเดี๋ยวแม่ทำได้ไง ผมก็เคยทำนะแม่เหมือนกันว่าแม่ทำไหวได้ ยังไง ตอนนั้นยังไม่มีวันใหม่ แม่บอกว่า ก็แม่ต้องดูแกะ แม่ต้องเลี้ยงดูพวกแกะ 3 คนไง แม่กลัว สิ่งที่แม่กลัวที่สุดก็คือแม่กลัวตาย เพราะว่าแม่กลัวว่าลูก 3 คนจะอยู่ยังไง  แต่ว่าต่อจากให้แม่จะเหนื่อยแค่ไหน พอผมโต๊ะขึ้นมาเนี่ย พวกผม 3 คนต่างมีชีวิตเอาไปทำงานข้างข้าง นอก แม่ก็ยังเป็นแม่ที่ทำงานหนักอยู่เหมือน เดิม ไม่ว่าพวกผมจะดูแลตัวเองได้มากแค่ไหน แม่ก็ยังไม่เคยที่จะเพลา การทำงานของตัวเองลงเลย แต่ต่อให้แม่จะทำงานแค่ไหน แม่ไม่เคยลืม ที่จะดูแลความรู้สึกของพวกผม 3 คน รวมถึงวันใหม่ด้วยในวันที่วันใหม่ก็ไม่

อยู่กับพวกเรา ทุกครั้งที่ผมกลับมาจากถ่ายละครดึกๆ แม่จะล่อ ถามว่า เหนื่อยมั้ย กินอะไรมาหรือยัง กินสารี่มั้ย เดี๋ยวแม่บอกให้ เคยมีสารีที่ไหนอร่อยเท่าที่แม่บอกให้ผม กินเอ ขอโทษครับ สำหรับผมแล้วอ่ะ แม่ไปเหมือนเข็มทิศนำทางในชีวิตผมมาตลอด ไม่ว่าผมจะทำอะไร ผมจะเจออุปสรรคผมต้องการคำปรึกษาถ้าผมหัน มาผมจะเห็นแม่อยู่ข้างๆตลอด ผมไม่เคยอายใคร ที่ผมจะต้องคอยบอกเขาว่า ผมต้องถามแม่ก่อนผมต้องปรึกษาแม่ก่อน เพราะผมมั่นใจตลอดว่าสิ่งที่แม่แนะนำมา นั่นแหละ สิ่งที่ดีที่สุด แล้วถึงมั้วันเนี้ย แม่จะไม่ได้อยู่เป็นเข็มทิศให้บอยแล้วอ่ะ บอยก็อยากบอกแม่นะ ว่าไม่ต้องห่วง

ไม่ต้องห่วงอะไรบอยอีก ขออะไรรู้มั้ยแม่ เพราะว่าตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาที่บอยเดิน ตามแม่มาตลอดอ่ะ บอยจดจำเส้นทางทุกอย่างที่แม่บอกไว้ให้ หมดแล้ว ทุกสิ่งที่แม่สอนทุกแม่เคยให้บอยเรียนรู้ จากแม่บอยจำได้หมดแล้วสิ่งบอยจะไม่ได้ เดินเก่งเท่าแม่แต่บอยมั่นใจว่าสิ่งที่ แม่สอนบอยอ่ะบอยจะไม่หลงทางแน่นอน แล้วก็สุดท้าย ถ้าแม่ได้ยิน บอยอยากให้คำมั่นสัญญากับแม่ไว้ต้องดี ว่าบอยจะดูแลหนา พระวัน ต่อให้พวกมันน่ะจะออกไปมีครอบครัวของตัว เอง บอยก็จะไม่ทิ้งพวกมันน่ะ เพราะว่าความรักที่แม่ทิ้งไว้ให้กับพวก บอยแล้วก็คอยสอนให้พวกบอยรักกันนั่นแหละ

คือสิ่งมีค่าที่สุดที่แม่ทิ้งเอาไว้นะ กลับมาหา ไป 7 วันแล้วไม่ได้เข้าฝันเลยนะแม่ ขอพูดครับขอโทษครับ อีกนิดนึงครับ ลืมขอโทษครับ มันมีความสุขอยู่อย่างนึงนะ ของแม่ เรียกว่าเป็นความสุขที่สุดของแม่อย่างนึง เลย โดยเฉพาะตั้งแต่ที่บ้านเรามีวันใหม่ ก็คือการที่แม่เนี่ย ได้นั่ง ถ่ายคลิป ดูลูกสาวตัวเองร้องเพลง พอแม่ได้คลิปมาแม่ก็จะเอามาเปิดนอนเปิดดู วนวนวนอยู่คนเดียวยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ วันเนี้ย ลูกสาวแม่ จะร้องเพลงส่งแม่ขึ้นสวรรค์ แห เปิดกล้อง เราแม่เอาไปดูข้างบนนั้นน่ะ